Sessiz film
“Sessiz film” çekildi.
Oscar verdiler.
*
Halbuki... Bizde senelerdir vizyonda.
*
Başbakanımız,
MİT-savcı kriziyle ilgili “sessiz” kaldı. Adalet Bakanı, Deniz
Feneri’yle ilgili “sessiz” kaldı. Türk basını “sessiz” kalırken, Le
Monde gazetesi, Genelkurmay Başkanı’nın içeri tıkılmasına Genelkurmay
Başkanı’nın “sessiz” kaldığını yazdı. Polislerin ABD elçiliğine brifing
vermesine, İçişleri Bakanı “sessiz” kaldı. Sınav sorularını arakladılar,
Milli Eğitim Bakanı “sessiz” kaldı.
*
Hepsi kameraların önünde oluyor...
*
Daha nasıl çekilsin ki sessiz film?
*
“Sizin
ahali sessiz film’den anlamıyor” diye düşünüyorsan... Hadi gel, deneme
çekimi yapalım... Kalabalık ortamda siyaset konuşurken mesela, elinle
ağzına fermuar çeker gibi yap, göz ucunla cep telefonunu işaret et...
Bak bakalım şıp diye anlıyorlar mı, anlamıyorlar mı!
*
Veya,
sırıta sırıta ceketini ilikle, ayaklarını bitiştir, popo hafif dışarı,
şakşak yaparak, 90 derece öne eğil... Bırak yetişkinleri, üç yaşındaki
çocuk bile, anında, “kralın soytarısı” filmini tarif ettiğini bilir.
*
Dünya rengârenkken...
Türkiye’nin görüntüsü ak ve kara diye, siyah-beyazlaşmadı mı?
*
Sessiz kalan işadamı...
Sessiz kalan bilimadamı...
Sessiz kalan gazeteci...
Sessiz kalan sanatçı...
Hiç olmazsa “en iyi figüran” oscarını hak etmiyorlar mı?
*
Elini vicdanına koy.
Kuzuların Sessizliği mi daha etkileyiciydi...
Yoksa, bunca rezalete sessiz kalanlar mı?
Yılmaz ÖZDİL - HÜRRİYET